“Mijn taxibus is een magische plek”
Ze is loyaal en betrouwbaar, heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel en kan goed luisteren – ondanks dat ze ook graag praat. Ze start haar bus niet zonder haar flesje cola zero en rijdt tijdens feestdagen standaard rond in een bijpassend versierde bus. Het mag duidelijk zijn: Karin Bruntink hangt zelf de slingers op. “Je moet van je leven zelf een feestje maken!”
Karin werkte jarenlang met plezier als reguliere taxichauffeur. Haar taxibus stond bekend als ‘de brokjesbus’. “Ik had altijd wat lekkers bij me voor de honden en katten die ik onderweg tegenkwam. Vooral bij boerderijen kwam ik graag, daar knuffelde ik altijd even met een paar dieren. Daar loop ik echt warm voor.” Ook voor mensen natuurlijk, anders had ze dit beroep niet gekozen. “Ik ben dol op mensen, maar had als reguliere chauffeur moeite met de soms schrijnende situaties die ik tegenkwam. Zo bracht ik regelmatig een vrouw van bijna 80 van de dagbesteding naar huis, waar zij helemaal alleen was. Mijn sociale hart wilde meer voor haar doen, maar dat mocht niet – wat ik uiteraard begrijp. Daarom begon ik in 2021 bij HIER Zorg als chauffeur, waar ik meer voor mijn passagiers kan betekenen. Veel bevredigender! Nu is mijn werk mijn hobby.”
Rijden, zwemmen, wandelen en koken
Ze vervoert niet alleen onze cliënten, maar gaat ook af en toe met ze zwemmen of wandelen. Daarnaast helpt Karin met boodschappen doen en maaltijden klaarmaken. En als cliënten naar een (tand)arts, therapie of het ziekenhuis moeten, gaat ze op verzoek van hun trajectbegeleider of teamcoördinator mee ter ondersteuning. De informatie die hier uit komt, draagt ze vervolgens over aan haar collega’s. “Mooie extra taken waar je mij gelukkig mee maakt.” En onze cliënten ook, want die zijn maar wat blij met haar: ze vinden dat ze heel goed rijdt. “Ze bedanken me vaak voor de fijne rit. Ik rijd altijd rustig en voorzichtig, want ik ben me ervan bewust dat ik een héél kostbare lading bij me heb.”
Eigen gebreken
“Ik vind het fijn als mensen aangeven dat ze me vertrouwen, niet alleen als chauffeur. Het doet me echt wat als ze dat zeggen. Mijn taxibusje is een magische plek: als je met z’n tweeën of in een groepje onderweg bent, ontstaan vanzelf mooie gesprekken. Ik vind het fijn als ik er tijdens een rit voor iemand anders kan zijn, zodat diegene zijn verhaal even kwijt kan. Mijn passagiers vertellen veel, en ik vertel over mezelf en mijn gebreken. Want laten we wel wezen: niemand is perfect en ook ik rommel maar wat aan. Mensen vinden het fijn om te horen dat niet alles perfect hoeft te zijn. Ik hoor soms verhalen waarvan ik denk: dat die ellende allemaal in één leven past! Ik hoor ze begripvol aan en probeer aan het eind van de rit altijd te zorgen voor een glimlach op iemands gezicht. Dan is de rit pas echt geslaagd.”
