Cliënten vooruit helpen. Niet volgens ‘een standaard stramien’, maar door uit te zoeken hoe iemand in elkaar zit en hoe we aan kunnen sluiten. Ook als dit praktisch is. Daar maakt Helen Baarslag zich sterk voor. “Vaste protocollen zijn niet zo aan mij besteed. Mijn insteek: wat heeft iemand nodig en hoe komen we daar?”

Sinds oktober 2017 werkt Helen bij HIER. Eerst als trajectbegeleider, nu als leidinggevende dagbesteding. “Ik hou van onze manier van werken, die past mij echt.. Rennen, vliegen, daardoor soms wat hectisch. Ik doe van alles. Natuurlijk heb ik een vaste taak. Maar ook hierbij moet ik continu schakelen. Aan de ene kant binnen ons bedrijf, maar zeker ook als hulpverlener. Buiten lopen dagelijks meer dan 30 collega’s. Iedereen binnen het team is even belangrijk. Als we ergens anders moeten bijspringen, in een traject of bij een activiteit, dan doen we dat. Lekker korte lijnen dus. Dat werkt fijn, want je kunt snel dingen met elkaar aftikken. Dit past perfect bij mij! Laat mij maar uitdagingen oplossen.”

“Waar hebben onze cliënten nu echt iets aan. Bedenk een nieuw plan en ik ga het regelen. Mijn glimlach en enthousiasme worden daardoor met de minuut groter. Het klinkt wat abstract misschien, maar wij werken met een totaalbeleving en denken niet in producten. Eerst maar eens in gesprek, kennismaken, aandacht geven. En dan actie, proberen te helpen en nazorg. Ik maak me graag hard voor een cliënt. Niet altijd alles valt binnen een juist kader. Soms moet er gewoon iets geregeld worden. Daar zijn wij goed in. En dat past me, die lef.”

“Heel eerlijk; mijn studie voelde regelmatig als gezemel. De focus ligt erg op structuur en uniformiteit. Iedereen wordt op dezelfde manier benaderd. Je krijgt zo geen passievolle zorgverleners die vanuit hun eigen karakter een case aanvliegen. In de praktijk merkte ik enorm dat het ook anders kan. Toen werd het pas leuk. Heerlijk op je eigen manier invulling geven aan je werk. Voor onze cliënten is het juist goed als je iets van jezelf meeneemt. Dat is misschien niet altijd ‘pedagogisch verantwoord’. We draaien er niet omheen, maar pakken het wel op.”

Helen studeerde pedagogiek, maar trekt haar werk in de zorg liever breder: “Ik hou me niet aan leeftijdsgrenzen en diversiteit in onze trajecten en op onze dagbesteding gaat juist heel goed samen. Het liefst werk ik met humor (mijn collega’s vinden mij soms minder grappig ☺️) en door praktisch aan te sluiten. Door met elkaar wat te ondernemen op de dagbesteding of bij iemand thuis help je een cliënt letterlijk vooruit. En van daar uit bouw je vertrouwen op om meer te kunnen bereiken. Ik ben wel een tikkeltje ongeduldig als er iets geregeld moet worden, het kan mij niet snel genoeg gaan. Dat is wel regelmatig een uitdaging in de zorg… maar ik streef ernaar om HIER meer vaart in te krijgen. Ik praat te veel, ik weet het… dat is mijn enthousiasme.”

“Een mooi voorbeeld hiervan is dat we werk van onze werkplaats ook tijdelijk bij het desbetreffende bedrijf zelf hebben ondergebracht. Uiteraard zijn we al aan het bekijken of we dit ook bij andere bedrijven kunnen doen. In het algemeen is onze dagbesteding erg divers. Daar ben ik trots op. Niet alleen binnen de veilige muren van HIER, maar zoals ook ‘het echte werken’ zou zijn. Wij zijn ervan overtuigd dat een aantal cliënten terug kunnen naar de arbeidsmarkt. Maar daar is wel iets voor nodig; arbeidsritme, stabiliteit en zelfvertrouwen. Daar gaan we mee aan de slag binnen de dagbesteding. Gezelligheid is een belangrijk onderdeel daarvan: de muziek staat aan en je werkt op je eigen tempo. Natuurlijk dagen we je graag uit. Sommige cliënten kunnen niet terugkeren naar de arbeidsmarkt. Maar als we hen dan toch hier krijgen, met alleen al het gevoel dat ze weer meetellen, dan ben ik al heel blij. HIER doe ik het voor.”

“Ik zou meer zorgbedrijven uit willen dagen om het anders te doen. Meer snelheid en de zorg op een meer innovatieve manier aanvliegen. Niet altijd standaard, op de manier zoals we het gewend zijn. Ik geloof niet zo in ‘We doen het altijd zo’. Laten we zoeken naar meer synergie. Een nog betere samenwerking. Soms zaken anders bekijken en met meer snelheid oppakken en reageren. Wat mij betreft zouden we naar andere, meer ‘commerciële’ branches mogen kijken. Bijvoorbeeld hospitality; de ‘gast’ centraal stellen. Hoe kunnen we iemand het beste helpen? Op die manier komt er ook meer vertrouwen vanuit de cliënt. Dan kunnen we pas effectieve zorg gaan verlenen, in plaats van pappen en nathouden. Ja, ik frusteer me van die 9 tot 5 mentaliteit. Veel instanties sluiten al om 17.00 uur. Wij merken dat na 17.00 uur vaak moeilijke momenten ontstaan; terugval, overbelasting van mantelzorgers, overlast en eenzaamheid. Daarom zijn we meerdere avonden en op weekenddagen geopend, om deze momenten te overbruggen. Met cursussen, spellen, sportactiviteiten en door samen te koken. Ik ga afronden, want ik blijf maar praten. Dat ben ik! Alles om onze cliënten te stimuleren – en dat kan niet gek genoeg!”

“Eén ding nog. Mijn nieuwe collega zei: ‘Jullie hebben zulk leuk contact met cliënten!’ Dat is ook echt zo. Wij zijn vrolijk en begroeten iedereen. Wij kunnen onze kop niet laten hangen. Dan gaan onze cliënten afhaken.”